سرمایه‌های علمی، از پایه‌های اصلی عظمت و اقتدار کشورها در جهان امروز هستند. اگرچه وجود هرچه بیشتر منابع زمینی و زیرزمینی و دیگر ظرفیت‌های مادی نیز به یک کشور، اقتدار می‌دهد اما بی‌شک، ارزش نیروی انسانی از این منابع بیشتر است، چراکه نیروی انسانی تعیین می‌کند چگونه از منابع مادی کشور، استفاده بهینه یا به قول امروزی‌ها، آنها را دارای ارزش افزوده کرد، ارزش افزوده‌ای که هم از جنبه مادی و هم از جنبه معنوی، قابل توجه است.
باور کردن منابع فکری و فرهنگی یک کشور، نیازمند پختگی اندیشه و توان فکری است، از سوی دیگر، به ثمر رساندن سرمایه‌های مادی کشور به مهارت آگاهی از قدرت عالمانه تصرف در امور مادی و طبیعی نیاز دارد. هر کشوری که صاحب این منبع باشد، نیرومند خواهد بود و هرکه نباشد- حتی اگر روی اقیانوسی از امکانات مادی و معنوی نشسته باشد- همچنان عقب‌مانده و نیازمند دیگران می‌ماند.
یکی از مسائل مهم جهان امروز، فناوری تبدیل داده‌های خام به اطلاعات جهت‌دار است، کاری که کشورهای توسعه‌یافته با کارآفرینان می‌کنند. به عقیده ما، کارآفرینان جامعه افراد مستعدی هستند که قدرت تغییر شکل و انطباق با نیازهای روز در آنها بیشتر است. آنان را می‌توان در جهت تامین نیازهای جامعه هدایت و از این حرکت، بهره فراوانی حاصل کرد. آنچه برای افراد کارآفرین، حتی از مسائل اجتماعی مهم‌تر است، بکارگیری آنها در مجاری علمی و صنعتی کشور است. مشکل اصلی در مسیر جذب افراد مستعد به بازار کار آن است که نظام دانشگاهی و آموزشی موجود، بر پایه نیاز بازار تعریف نشده و تغییرات در بازار و شرایط محیطی به سرعت می‌تواند استراتژی‌ها را دگرگون کند. برای حل این مشکل، باید تعریف ما از آموزش و یادگیری تغییر کرده و آموزش‌ها در ارتباط تنگاتنگ با نیازها شکل بگیرد تا یادگیری‌ها با آنچه در عمل می‌خواهیم انجام دهیم، مغایر نباشد.
بر همین اساس و در راستای اجرای تبصره 41 قانون برنامه دوم توسعه و تصویب نامه شماره 16680/12/1 مورخ 1377/10/12 شورای عالی اداری و به منظور زمینه‌سازی، تقویت و موثرسازی نقش انجمن‌ها و فعالیت تشکل‌های تخصصی و کمک به تحقق اهداف مشترک آنها و وزارتخانه‌های ذی‌ربط، به‌ویژه وزارت صنعت، معدن و تجارت، خانه صنعت، معدن و تجارت جوانان ايران که تشکلی غیرسیاسی و غیرانتفاعی است، از سال 1381 آغاز به کار کرد.