then 'Add to home screen'
then 'Add to home screen'
سرمایه‌گذاری توسعه‌ای و افزایش ظرفیت‌ها در بخش معدن و صنایع معدنی نشان می‌دهد ظرفیت‌های ایجاد شده در این بخش تا سال ۱۴۰۸ نزدیک به ۲ برابر ظرفیت‌های موجود در سال ۱۳۹۸ خواهد بود، اما تحقق این هدف با مشکل منابع مالی محدود و هزینه‌های بالا روبه‌رو است.
به گزارش روابط عمومی خانه صنعت، معدن و تجارت جوانان ایران به نقل از فارس، تحلیل فرآیند و مسیر طی شده اقتصاد معادن از ابتدای دهه ۹۰ تاکنون و نتایج حاصل از آن نشان می‌دهد:
۱-شرایط اقتصادی کشور ناشی از مدیریت ۸ ساله اخیر اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بخش اجرایی کشور دست دولت آینده را با توجه به منابع مالی و اعتباری موجود و شرایط سیاسی بین‌المللی (تحریم‌های ظالمانه) جهت هرگونه سرمایه‌گذاری جدید و ریل‌گذاری جدید برای افزایش ظرفیت‌های تولید و توسعه کشور می‌بندد و نگاه مدیریت کلان اقتصادی کشور باید ۱۰۰ درصد به منابع موجود داخلی باشد.
۲-در سال ۱۳۹۸ سهم ایران از نظر جمعیتی، یک درصد جمعیت جهان بوده اما سهم تولید مواد و محصولات معدنی تنها ۰.۵ درصد منابع جهانی است. این مطلب خود به خود فاز نخست ریل‌گذاری برای آینده معدنی کشور را ترسیم می‌کند. یعنی گام بعدی برای افزایش ظرفیت‌های تولید، رساندن سرانه تولید مواد معدنی ایران به سهم جهانی جمعیت کشور یعنی تولید یک درصدی جهانی از مواد و محصولات معدنی است.
۳-مقایسه مسیر طی شده در زمینه سرمایه‌گذاری توسعه‌ای و افزایش ظرفیت‌ها در بخش معادن و صنایع معدنی کشور از ابتدای سال ۱۳۹۲ تاکنون (مسیر چشم‌اندازها و برنامه‌های راهبردی) نشان می‌دهد که اگر کشور در این بخش از اقتصاد و تولید با همین اهداف به سمت ۱۴۰۸ حرکت کند، ظرفیت‌های ایجاد شده نزدیک به ۲ برابر ظرفیت‌های موجود در سال ۱۳۹۸ با تلورانس کمتر از ۱۰ درصد خواهد بود.
به عنوان مثال در بحث تولید و استخراج سنگ معدن مس که در سال ۱۳۹۸ حدود ۸۱ میلیون تن (برای تولید ۳۱۲ هزار تن شمش) گزارش شده، اگر با اهداف فعلی پیش برویم، در افق ۱۴۰۸ تقریبا ۱۶۲.۷ میلیون تن و اگر ظرفیت تولید را طبق استراتژی سرانه جهانی تولید (پیشنهاد کارگروه) ۲ برابر کنیم ۱۶۲ میلیون تن خواهد بود و اختلاف کمتر از ۵ درصد است.
۴- بررسی فواصل بین ظرفیت‌های تولید و تولید واقعی سال‌های اخیر در حوزه معدن و صنایع وابسته نشان می‌دهد در سیر اقتصادی کشور امروز به جایگاهی رسیده‌ایم که بیش از زیرساخت‌های سختی همچون جاده، کارخانه و ایجاد ظرفیت‌های جدید مثل مناطق ویژه اقتصادی صنایع معدنی و انرژی‌بر، طرح‌های توسعه‌ای، تجهیزات، لجستیک و… باید زیرساخت‌های نرم شامل اطلاعات، قواعد، استراتژی‌های جدید، تغییر رویکرد مدیریتی، پلتفرم‌های هوشمندسازی نظارتی و… را ایجاد کنیم و به کار گیریم.
به طور مثال برای تجهیز لجستیک ماشین‌آلات معدنی به منظور ایجاد ظرفیت تولید مواد معدنی به میزان ۲ برابر وضع موجود برابر با افق چشم‌انداز ۱۴۰۸ می‌توان از هدایت ظرفیت‌های لجستیکی موجود مانند ظرفیت‌های موجود در مجموعه‌های نفتی کشور و مدیریت زیرساخت‌ها استفاده کرده و با هدایت این توانمندی‌ها، از آنها در ظرفیت تولید معدن و صنایع معدنی استفاده کرد. همین طور برای افزایش ظرفیت‌ها (معقول و متناسب با منابع) باید با جهت‌دهی توانمندی‌ها، از سایر فرصت‌های از دست رفته یا کمرنگ شده استفاده کرد. برای مثال به کارگیری ظرفیت‌های غنی نیروی انسانی متخصص در رشته‌های معدن، زمین‌شناسی و… مرتبط با این حوزه در تولید و صنعت کشور.
۵-تحلیل و مقایسه روند کنونی مسیر پیشرفت برنامه‌ای و فیزیکی طرح‌های توسعه‌ای معدنی کشور نشان می‌دهد هر چه به سمت ۱۴۰۴ و به تبع آن ۱۴۰۸ پیش می‌رویم، تحقق این اهداف بسیار سخت‌تر خواهد شد چرا که منابع مالی محدود و هزینه‌ها فزاینده است.
