به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، اواخر بهمن سال 92 سیاستهای 24گانه اقتصاد مقاومتی از سوی رهبر انقلاب به رؤسای قوای سه‌گانه و مجمع تشخیص مصلحت نظام ابلاغ شد. در این سیاست‌ها به پیشتازی اقتصاد دانش‌بنیان، رشد بهره‌وری در اقتصاد با تقویت عوامل تولید، افزایش تولید داخلی نهاده‌ها و کالاهای اساسی، تأمین امنیت غذا و درمان و ایجاد ذخایر راهبردی، مدیریت مصرف با تأکید بر اجرای سیاستهای کلی اصلاح الگوی مصرف، اصلاح و تقویت همه‌جانبه نظام مالی کشور، حمایت همه‌جانبه هدفمند از صادرات کالاها، گسترش خدمات تجارت خارجی و ترانزیت، گسترش و تسهیل تولید و صادرات در مناطق آزاد، کاهش آسیب‌پذیری اقتصاد کشور از طریق دیپلماسی اقتصادی و پیونددهی چندجانبه، مقابله با ضربه‌پذیری درآمد حاصل از صادرات نفت و گاز، افزایش ذخایر راهبردی نفت و گاز کشور، افزایش ارزش افزوده از طریق تکمیل زنجیره ارزش صنعت نفت، گاز و برق، اصلاح نظام درآمدی دولت با افزایش سهم درآمدهای مالیاتی، افزایش سالانه سهم صندوق توسعه ملی، شفاف‌سازی اقتصاد و سالم‌سازی آن، تقویت فرهنگ جهادی در ایجاد ارزش افزوده، تبیین ابعاد اقتصاد مقاومتی و گفتمان‌سازی آن، روزآمدسازی شیوه‌های نظارت بر بازار تأکید شده است.
اما با گذشت نزدیک به 7 سال از سیاستهای ابلاغی اقتصاد مقاومتی، نه اقتصاد کشورمان مقاومتی شده و نه رنگ و بوی مقاومتی شدن بر ارکان اقتصادی کشور حاکم شده است؛ چراکه در صورت تحقق این اهداف، حتماً تحریم‌های اخیر نمی‌توانست تا این اندازه اقتصاد کشور را دچار تکانه‌های عمیقی که امروز شاهدش هستیم کند.
بر اساس بند 10 سیاستهای ابلاغی اقتصاد مقاومتی، «حمایت همه‌جانبه هدفمند از صادرات کالاها و خدمات به تناسب ارزش افزوده و با خالص ارزآوری مثبت»، از طریق 6 راهکار مورد تاکید قرار گرفته است.
1- تسهیل مقررات و گسترش مشوق‌های لازم.
2- گسترش خدمات تجارت خارجی و ترانزیت و زیرساخت‌های مورد نیاز.
3- تشویق سرمایه گذاری خارجی برای صادرات.
4- برنامه‌ریزی تولید ملی متناسب با نیازهای صادراتی، شکل‌دهی بازارهای جدید، و تنوع بخشی پیوند‌های اقتصادی با کشورها به ویژه با کشورهای منطقه.
5- استفاده از ساز و کار مبادلات تهاتری برای تسهیل مبادلات در صورت نیاز.
6- ایجاد ثبات رویه و مقررات در مورد صادرات با هدف گسترش پایدار سهم ایران در بازارهای هدف.
اما نیم نگاهی به موراد فوق نشان می‌دهد در بیش از یکسال گذشته حداقل در حوزه صادرات نتوانسته‌ایم متناسب با این 6 مورد، سیاست‌گذاری‌های صادراتی کشور را تنظیم کنیم. به عنوان مثال گسترش مشوق‌های هدفمند و همه‌جانبه از صادرات کالا، نخستین تاکید بند 10 سیاستهای ابلاغی اقتصاد مقاومتی بوده که علی‌رغم این تاکید نه تنها مشوق‌های صادراتی در 2 سال اخیر افزایش نداشته بلکه در جهتی عکس، مشوق‌های صادراتی تقریباً به صفر رسید.