علی صدری- رئیس هیات امنای خانه صنعت، معدن و تجارت جوانان ایران
مسئولان می‌گویند اقتصاد تحت مدیریت است اما این جمله خیال کسانی را که نوسان قیمت‌ها و بی‌ثباتی بازار را می‌بینند، راحت نمی‌کند. حتی اگر دقیق‌تر شویم، خود این جمله هم نگران‌کننده است، چراکه اقتصاد سالم، آزاد است، نه تحت کنترل! قصد این نوشتار، نقد اقتصاد دولتی و دستوری نیست، بلکه یادآوری مساله‌ای دیگر است که اهمیت آن، اگر بیشتر از اقتصاد آزاد نباشد، کمتر هم نیست. آیا مساله گشودن درهای کشور و توسعه روابط و تعامل سیاسی و اقتصادی با دیگر کشورها، کم‌اهمیت‌تر از داشتن اقتصادی آزاد است؟
خانه صنعت، معدن و تجارت جوانان ایران به نمایندگی از قشر جوان کارآفرین، تولیدکننده و صنعتگر، در ادامه پرسش‌های قبلی، این بار قصد مطرح کردن این دغدغه را دارد که رئیس جمهور آینده، چه برنامه‌ای برای گفتمان بین‌المللی کشور دارد؟ آیا از نظر او وقت تعامل با کشورهای پیشرفته جهان نرسیده است؟ این پرسشی است که انتظار می‌رود چند ماه مانده به انتخابات 1400 نامزدهای ریاست دولت سیزدهم به آن پاسخ دهند.
در بیان اهمیت این تعامل همین بس که به باور قریب به اتفاق اقتصاددانان، بدون رابطه با دیگر کشورها و به ویژه آنها که از نظر اقتصادی، قوی‌تر و پیشرفته‌ترند، نمی‌توان پیشرفتی برای اقتصاد کشور متصور بود. این مساله، نه تنها از نظر انتقال دانش فنی و زمینه‌سازی برای بومی‌سازی فناوری‌ها اهمیت دارد، بلکه بازارسازی و پای کار آوردن مشتریان جدید برای کالاها و نیز فناوری و دستاوردهای علمی ایران را هم به دنبال خواهد داشت. برای ساخت این مسیر، چه کسی بهتر از رئیس دولت و تیم اقتصادی و سیاسی او؟ و برای حرکت کشور در این مسیر، چه کسی بهتر از جوانان خلاق، توانمند، به‌روز و البته دغدغه‌مند کارآفرین و فعال در حوزه‌های اقتصادی؟
این جوانان که تعدادشان در کشور کم نیست، چشم انتظار راهگشایی مسئولان و دولتمردان از دل تحریم‌های سخت سال‌های اخیر هستند. درواقع هم جوان‌ها و هم پا به سن گذاشته‌ها که جوانی‌شان در مقابله با مشکلات ناشی از تحریم‌ها گذشته است، همگی چشم به گشایش‌های احتمالی در دولت آینده دارند.
دولت روحانی، نخواست یا نشد، نمی‌دانیم! فقط می‌دانیم مدت‌های مدیدی است همه چیز اقتصادمان با تحریم و برجام و احتمال مذاکره دوباره با آمریکا گره خورده است. حتی اگر مسئولان این موضوع را انکار کنند، بازار چیز دیگری می‌گوید. به خاطر همین است که پیر و جوان، امید دارند دولت بعدی، برنامه بهتری برای تعامل با جهان داشته باشد، نه فقط چند متحد منطقه‌ای که آنها هم در برخی بزنگاه‌ها، از آزمون حمایت از ایران، روسفید بیرون نیامده‌اند.
رئیس دولت آینده هر که باشد، حتما می‌داند امروز، اقتصاد بدون سیاست معنا ندارد و اگر قرار است براساس چشم‌انداز 20 ساله و دیگر برنامه‌های توسعه‌ای کشور، جزو قدرت‌های اقتصادی منطقه و جهان باشیم، بدون راهگشایی سیاسی، توفیقی در این مسیر نخواهیم داشت. درواقع بدون سیاست، راهی در منطقه و جهان پیش روی اقتصاد ما نخواهد بود.
بنابراین خوب است تعامل با کشورهای قدرتمند صنعتی و اقتصادی، چه پیشگامان و چه نوظهوران، در دستور کار دولت و تشریح راه و روش این تعامل، جزو سرفصل‌های برنامه نامزدهای انتخابات 1400 برای ریاست دولت سیزدهم باشد.
در همین رابطه بخوانید: